Good morning every body this is your captain speaking.

Jaja. Zo worden we elke morgen begroet om 8 uur. Vervolgens worden er de bijzonderheden namens de kapitein gegeven. Vanmorgen was (denken we) de boodschap: kom als de drommel je bed uit. We zijn in Cannes! Nou hadden we een nogal roerige nacht achter de rug. Althans ik. Pat heeft er weinig van meegekregen maar de golven waren vannacht genieperig hoog. Ik lag tenminste te schommelen in mn bed en nee niet van de drank ( ik en mn watertje of frisje..). Nee we gingen aardig heen en weer. Nu heb ik uiteraard het volste vertrouwen in de kapitein ( echt zo'n stoere scheepsman met van die strepen op den schouder) maar dan toch. Om 7 uur zijn we vervolgens voor anker gegaan in de baai van Cannes. Voor anker met een flatgebouw als het onze: ik wist niet dat dat kon maar na de ankers uitgegooid te hebben heeft de kapitein het schip een ietsje gedraaid en lagen we vast. Na ons yoghurt en fruitontbijtje zijn we vervolgens naar dek 4 gegaan om met de reddingsboten aan wal te gaan en jawel... daar stond hij: de kapitein. In levende lijve voor ons. Hij knikte en gaf aan dat we door konden lopen. Jullie snappen: de dag kon niet beter beginnen. Echter er was 1 kink in de kabel: de reddingsboot waar we op moesten deed t niet en kijk.... dat vond ik nou niet bepaald geruststellend..... maar mijn eigen reddingsboei Patje gaf aan dat het goed kwam en even later zaten we in een werkende boot die ons naar de kade heeft gebracht. Daar zitten we nu aan een kop groene thee en een cappuccino. Wij gaan Cannes verkennen! Tot later allemaal en een knuffel van ons!!