Waar voor ons geld.
Kijk. Dat je na bijna een week op het schip te hebben gezeten, nog steeds zeebenen hebt: dat noem ik waar voor je geld. Regelmatig zwaai en zwier ik nog door de kamer heen. Patrick niet maar ja:
hij is mijn eigen zeeheld die stevig in zijn schoenen staat en mij hier door heen loodst. (Ja, ik ben al aardig in de haventermen ingeburgerd. )
De afgelopen dagen hebben we elke dag een paar uur in deze stad doorgebracht. Hop on groene lijn, hop on rode lijn, eraf erop etc. Iedereen wel bekend. Meest indrukwekkend is toch de Sagrada
Familia. Nu ook met rondleiding wat zeer de moeite waard was ( ja ook Pat vond dat..!). In 2026 moet hij helemaal af zijn maar of dat wordt gehaald?
In de avond zijn we de kleine straatjes door gestruind. Overal echt óveral zijn eettentjes. Dat zorgt voor een bijzondere mix van luchtjes. Combineer dat met veel, heel veel verkeer en mensen en je
neus heeft een hele drukke tijd. We zijn dan ook heel blij om straks in het Hapse weer de 'schone' mestlucht, graslucht en paardenpoepjes te ruiken. Heerlijk!!
Het weer zit de laatste 2 dagen niet zo mee. Nou zeg maar: drama. We wisten niet dat het hier zo hard kon onweren en regenen. Daarom besloten we gisteravond om heel culinair bij de shoarma man wat
eten te halen en dit op de kamer op te eten tijdens het kijken van een filmpje. Hoe knus!!
Vandaag onze laatste dag. En eerlijk is eerlijk; het was een geslaagde vakantie maar ook wel vermoeiend. Het van hot naar haar gaan heeft zeker leuke kanten want je ziet erg veel maar is ook
vermoeiend. De volgende keer is lui aan de waterkant liggen best wel weer een optie!!
Lieve allemaal en in het bijzonder Naomi; een goed dagje en spreken elkaar weer snel!! Xxxx